Deszcz z kwiatów na cześć Maryi
Już po raz trzeci w czasie śpiewania hymnu Magnificat z wysokości sklepienia na prezbiterium naszej świątyni – 20m od podłogi – sypaliśmy w duchu wdzięczności za ustanowienie Sanktuarium oraz na uwielbienie Matki Najświętszej płatki róż. Wiele osób zabierało je sobie na pamiątkę w czasie obchodzenia ołtarza Maryjnego po ofierze. Ten zwyczaj jest praktykowany w czasie odpustów parafialnych oraz wszystkich świąt Maryjnych i pierwszych sobót miesiąca. To wszystko stanowiło potwierdzenie naszej miłości do Maryi. Przecież wiara i miłość nie polegają tylko na gadaniu, ale na spełnianiu uczynków miłości. Ta wielość kwiatów to dowód naszej miłosci.
Myślę, że wierni podziwiali nie tylko dywan kwietny, deszcz róż, ale przede wszystkim wiarę tych ludzi, którzy mają taką inicjatywę i takie pomysły. Przecież miłość to umiejętność czynienia czegoś nie dla siebie, ale dla innych i to jeszcze bezinteresownie. Bogu niechaj będą dzięki, że w te trzy dni nasze małopłockie Sanktuarium nawiedziło wielu nie tylko Parfian ale i Pielgrzymów. Na samym Facebooku naszego sanktuarium oglądało nas ponad 55 tysięcy osób, to 20 razy więcej niż liczy nasza małopłocka parafia. To jest fenomen tego miejsca wynikający z działania Matki Najświętszej. Trochę szkoda tylko, że prawie 300 lat od przybycia do Małego Płocka łaskami słynącego obrazu, Maryja musiała czekać tak długo na ustanowienie Sanktuarium. Nikt dzisiaj po dwóch latach od ustanowienia Sanktuarium przez Ks. Bpa Janusza Stepnowskiego, nie ma wątpliwości, że było to pragnienie samego Nieba, a potem dopiero wiernego ludu Bożego na czele ze swoim proboszczem. Matka Pocieszenia posługuje się dobrymi ludźmi i poprzez te drobne dzieła przyciąga jeszcze więcej osób do Siebie – jako Matki dającej Pociechę i Nadzieję. Niechaj Bóg będzie uwielbiony w każdej osobie i w każdej modlitwie zanoszonej do Niego przez Matkę Pocieszenia w tym świętym miejscu.